Poznajmy zwyczaje
Kultura
Kultura i sztuka Sri Lanki ma swoje korzenie zarówno we wpływach indyjskich, jak i kolonizatorskich. Wytworzyła jednak własne wzorce i stanowi osobne środowisko artystyczne, głównie związana jest z buddyzmem.
W skalnych świątyniach zobaczyć można antyczne freski pokazujące początki buddyzmu na wyspie np. te w Dambulli. W licznych miejscach np. Anuradhapurze już z daleka widzimy dzwonowate piękne dagoby wysokie na kilkanaście lub na kilkadziesiąt metrów.
Podziwiać można wolno stojące olbrzymie statuy Buddy, jak również płaskorzeźby związane z obiektami architektonicznymi. Warto zwrócić również uwagę na malarstwo naskalne np. malowidła zdobiące ściany świątyń. Najsłynniejsze malowidła niebiańskich dziewic można zobaczyć w twierdzy Sigirija.
W miejscach świętych wszystkich obowiązuje zasada, że wchodzimy do nich boso, a odzież musi zakrywać nasze ramiona i kolana. W związku z powyższym polecam zabranie ze sobą grubszych skarpet, ratują one nasze stopy gdy musimy chodzić boso po rozgrzanych kamieniach.




Obiekty na Sri Lance z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO
1982 - Święte miasto Anuradhapura
1982 - Zabytkowe miasto Polonnaruwa
1982 - Dawne miasto Sigirija
1988 - Rezerwat leśny Sinharaja
1988 - Święte miasto Kandy
1988 - Zespół zabytkowy w Galla wraz z fortyfikacjami
1991 - Złota świątynia Dambulla
2010 –Płaskowyż Centralny
W kogo wierzą?
Religia
Sri Lanka jest krajem buddyjskim, religię tę wyznaje około 70% mieszkańców. Buddyzm
to filozofia życiowa. Opiera się na Czterech Szlachetnych Prawdach głoszonych przez Siddhartha Gautamę oraz przedstawionej przez niego Ośmiorakiej Ścieżce, która prowadzić ma do ustania cierpienia.
Buddyści wyznają wiarę w istnienie istot nadprzyrodzonych oraz wierzą w reinkarnację. Jest to jedna z najbardziej pokojowych Religi, ponieważ buddyści wyznają zasadę niekrzywdzenia i starają się szanować każde życie ludzi i zwierząt. Budda nauczał o „cierpieniu i końcu cierpienia”. Buddyści dążą do wyzwolenia się z cierpienia (sansary). W trakcie życia na ziemi ich sposób postępowania czyli karma decyduje o przeznaczeniu każdej osoby.
Spośród świątyń buddyjskich odwiedzić można świątynię w Kandy, gdzie znajduje się jedna z najbardziej świętych relikwii na Sri Lance – Ząb Buddy. W miastach i miasteczkach zobaczyć można dagoby (stupy), czyli kopuły w buddyzmie symbolizujące oświecenie a pełniące funkcję relikwiarza.

Świętym miejscem na Sri Lance jest Szczyt Adama, położony 72 km od stolicy Kolombo,
na wysokości 2234 m n.p.m. Jest to święta góra dla wszystkich mieszkańców wyspy, niezależnie od wyznawanej religii. Buddyści uważają, że był tam Budda, chrześcijanie,
że św. Tomasz a hinduiści, że Sziwa.
Na Sri Lance w ciągu roku obchodzone są liczne święta religijne.
Oczywiście obchodzone są również święta narodowe i międzynarodowe. Większość świąt to święta ruchome i ich termin zależy od kalendarza księżycowego.
Oprócz świąt obchodzonych raz do roku zetkniemy się też ze świętami obchodzonymi raz w miesiącu – podczas pełni księżyca Poya.
Ważna informacja dla turystów, że jest to dzień, w którym większość sklepów jest zamknięta – szczególnie te z alkoholem.
Do jednych z najważniejszych świąt należy uroczystość w Kandy Esala Perahera – obchodzone jest hucznie 10 dni po pełni księżyca w miesiącu Esali (na ogół między połową lipca a pierwszym tygodniem sierpnia). Towarzyszą mu popisy taneczne, gra na bębnach i nadzwyczaj uroczysty orszak słoni.

Na wyspie można się spotkać również z innymi religiami takimi jak hinduizm – 12%, muzułmanizm 9% i chrześcijaństwo.
Dominuje tutaj eklektyzm religijny. Już w okolicach Negombo na skrzyżowaniach można po jednej stronie ulicy zauważyć posąg Buddy a naprzeciwko kapliczkę z figurą Chrystusa, Matki Bożej lub świętych. Lankijczycy różne święta religijne, niezależnie od wiary, obchodzą wspólnie. W organizowanych procesjach uczestniczą niejednokrotnie wyznawcy różnych religi. Jedynie islam oparł się tego rodzaju integracji.

Na mnie osobiście bardzo mocne wrażenie zrobiło uczestniczenie, zupełnie przez przypadek, w uroczystości Thaipusam. Uroczystość niezrozumiała i zadziwiająca. Wydarzenia, które mieliśmy okazję zobaczyć były na pograniczu rzeczywistości i fikcji. Nie mogliśmy uwierzyć, że takie obrzędy jeszcze istnieją. Święto podczas którego zwykli ludzie zyskują niezwykłe moce… Ludzie, w ciała których wbite są haki i oni nie krwawią, niektórzy podwieszani na ogromnych konstrukcjach. Wszyscy w transie. Coś co fascynuje i przeraża w równym stopniu. Polecam osobom tylko o silnych nerwach.